Na današnji dan 9. juna 1672. godine, rođen je ruski car Petar Prvi Aleksejevič Romanov, nazvan Petar Veliki, koji je tokom vladavine od 1682. do smrti 1725. godine rusku državu učinio svjetskom silom prvog reda. Proglašen je carem kao dijete, u početku je vladao zajedno sa bolesnim polubratom Jovanom, koji je umro vrlo brzo, a konačnu vlast je preuzeo 1689, uklonivši regenta, polusestru Sofiju. Zapadnu Evropu je proputovao 1697. i 1698. godine. Sproveo je dalekosežne reforme, izvodeći Rusiju iz srednjovjekovne zaostalosti. Umjesto stare vojske “strijelaca”, čiju je pobunu ugušio, uveo je modernu stajaću vojsku i sagradio snažnu flotu, osnovao je Akademiju nauka, pokrenuo prve novine (“Vedomosti”), reformisao kalendar, suzbijao štetne običaje naslijeđene iz srednjeg vijeka i od Mongola, pomagao razvoj privrede otvarajući rudnike i manufakture, organizovao državnu upravu i Rusiju podijelio na gubernije. Na ušću Neve 1703. godine je podigao novu prijestonicu – Sankt Peterburg. Bio je sjajan vojskovođa i dvaput je ratovao protiv Otomanskog carstva, potukao je Švedsku i mirom u Ništadu 1721. godine osigurao izlaz Rusije na Baltičko more, a pobjedom nad Persijom obezbijedio je izlaz na zapadne i južne obale Kaspijskog mora. Upravo, već pomenute 1721. godine, Petar Veliki je odbacio titulu cara i uzeo titulu imperatora. Umro je 8. februara 1725. godine ( 52. godine ), u svojoj novoj prestonici Sankt Peterburgu.
