Atila zvani Bič Božiji je bio jedan od najvećih osvajača svih vremena. Atila, takođe poznat i kao Atila Hunski ili Bič Božji, bio je kralj Huna od 434. godine pa do svoje smrti 453. godine.
U rimskim izvorima se zbog svojih osvajačkih pohoda pominje kao oličenje okrutnosti i pohlepnosti, o čemu su svedočile reke mrtvih kostiju, pa i zadah smrti koji se dugo osjećao u gradu Naissus-u (Nišu) nakon što ga je opustošio. Umro je na dan svog vjenčanja, a nedugo nakon njegove smrti, raspalo se i Hunsko carstvo. Kao slavna ličnost, ušao je u mnoge legende i priče, pa čak i u narodnu tradiciju Južnih Slovena, gde se javlja kao Atil pasoglavi. Ovdje ćemo navesti neke od bitnih stvari vezane za Atilu Hunskog.
Bio je izuzetno obrazovan. Atilina porodica bila je jedna od najmoćnijih u ono vrijeme. Otac ovog vođe bio je ugledni hunski nomad, koji je imao čak i svoj privatni posjed. Atila je još od rane mladosti, kao uostalom i Bleda, njegov brat od strica, pohađao časove jahanja, mačevanja, streličarstva i brojnih drugih vještina. Takođe, obojica su tečno govorili i razumeli gotski i latinski jezik i bili kompetentni poznavaoci vojne strategije i taktike.
Ubio je brata i prigrabio vlast. Ruga je bio jedan od hunskih ratnih vođa, koga je 435. godine nasljedio sin Bleda. Jedno vrijeme je vladao zajedno sa Atilom, dok ga ovaj nije ubio tokom lova i tako došao na vlast 445. godine. Period njihove zajedničke vladavine istoričari opisuju kao doba nemira i nesloge, a pretpostavlja se da je Bleda imao veći ugled među Hunima od Atile.
Prvi i jedini poraz mu je bio u bici na Katalunskim poljima. Godine 451, sa oko 200.000 Huna, Atila je napao Galiju, ostavljajući pustoš za sobom. Rimljani su pod vođstvom generala Flavija Aecija formirali savez sa vizigotskim kraljem Teodorikom I, koji je u toj bici izgubio život. Ipak, Atila je bio pobjeđen, što je bio veliki poraz za Hune, pa je, željan pobjede, sledeće godine napao Italiju.
Zabuna oko bračne ponude. Honorija, kćerka rimskog vojskovođe Konstancija III je jednom prilikom od Atile zatražila zaštitu, a on je to protumačio kao bračnu pondu. Po nekim izvorima, Honorija je bila primorana da stupi u neželjeni brak, pa je 449. ili početkom 450. godine poslala povjerljivog evnuha sa zlatom i svojim pečatnim prstenom Atili. On je njenu poruku, za koju se nikad nije precizno saznalo šta je sadržala, protumačio kao bračnu ponudu i zatražio od njenog mlađeg brata Valentijana da mu prepusti polovinu carstva.
Smrt ga je zadesila u bračnoj postelji. Iako je imao mnogo žena, Atila je 453. godine odlučio da se oženi još jednom, po imenu Ildiko. Dan njihovog vjenčanja protekao je u žestokom opijanju i slavlju, a mladoženja je sutradan pronađen mrtav. Navodno je umro od prekomjerne doze alkohola i jakog krvarenja iz nosa, premda postoje i priče koje njegovu smrt tumače kao zavjeru u koju je bio umješan car Markijan.
Niko ne zna gdje je sahranjen. Kao što je već rečeno, legendarni vođa Huna je umro 453. godine. Prema legendi, tijelo mu je spaljeno po starom narodnom običaju, a zatim stavljeno u tri kovčega (zlatni, srebrni i gvozdeni), s nakitom i ostalim dragocjenostima. Iako se vjeruje da se njegov grob nalazi negdje na tlu današnje Mađarske, još uvjek nisu pronađeni nikakvi tragovi, pa se sumnja da su kovčezi pokradeni u godinama nakon što je sahranjen.
