Na današnji dan, 24. 1. 1847. godine, rođen je veliki srpski vojskovođa vojvoda Radomir Putnik. Tokom svoje bogate vojničke karijere bio je dva puta načelnik Glavnog generalštaba, pet puta Ministar vojni i načelnik Štaba Vrhovne komande Vojske Kraljevine Srbije u Balkanskim i Prvom svjetskom ratu.
U Bitoljskoj bici je odigrao ključnu ulogu i pravilnim rasporedom snaga Turcima je nanio veliki udarac u Prvom balkanskom ratu. U nastavku rata je komandovao prodorom ka Jadranskom moru, koji se završio opsadom Skadra. Tokom bitke na Ceru, uz pomoć komandanta Druge armije Stepe Stepanovića, nanio je Austrougarima veliki poraz. Njegova odluka da napusti Beograd i skrati front za vrijeme Kolubarske bitke je bila presudna, jer je srpska vojska dobila vrijeme da se oporavi i odmori.
Kada je počela četvrta ofanziva na Srbiju, Putnik je već bio teško obolio. Ipak, u okolnostima koje su bile veoma nepovoljne po Srbiju, uspio je da organizuje povlačenje srpske vojske na Krf. Na rukama svojih vojnika prenesen je preko Albanije.
Sa Krfa je otišao u Nicu da nastavi lijčenje, gde je i preminuo.
Njegovi posmrtni ostaci su u Kraljevinu SHS, prenijti tek 6. decembra 1926. godine, skoro deset godina nakon njegove smrti. Sahranjen je 7. decembra na Novom groblju u Beogradu uz sve državne i vojne počasti. Uvršten je u red najvećih vojskovođa Prvog svjetskog rata i srpske ratne istorije.
Smatra se tvorcem moderne srpske vojske. U okviru školovanja i obuke oficira uveo je različite novine, uključujući i rješavanje taktičkih zadataka. Srpsku vojsku je osavremenio novim naoružanjem, na ključna mjesta je postavio talentovane oficire i nije dozvolio da se politika umiješa u vojne poslove.
Zajedno sa vojvodom Živojinom Mišićem pripremio je sve ratne planove za Balkanske ratove i za Prvi svjetski rat.
Vojvoda Putnik je bio jedan od srpskih vojskovođa koji se nisu kitili ordenjem i znamenjem. „Moje su dekoracije ispod mundira“, govorio je Putnik, koji ordenje nikada nije nosio.
/In4S.net/
