Srbija već duže vrijeme razmatra mogućnost prenosa posmrtnih ostatakav velikog srpskog i svjetskog naučnika Mihajla Pupina iz NJujorka u Srbiju, rekao je ministar spoljnih poslova Srbije Ivica Dačić.
Dačić je ukazao da je Pupin imao želju da bude sahranjen u Srbiji.
“Razmatramo mogućnost prenosa posmrtnih ostataka Mihajla Pupina”, rekao je Dačić na otvaranju izložbe “Srpski dobrovoljci iz SAD – doprinos Pupina i Vilsona u mobilizaciji i Versajskom miru” i promociji knjige “Kada se vijorila srpska zastava na Beloj kući”.
Dačić je rekao da je to veoma kompleksno pitanje, imajući u vidu da bi nasljednici trebalo da daju odobrenje, ali i uvažavanje okolnosti i šta je moguće u određenom trenutku.
Kao rezultat prijateljstva Pupina i 28. predsjednika SAD Vudro Vilsona, 28. jula 1918. godine na Bijeloj kući zavijorila se srpska zastava, u znak zahvalnosti srpskom narodu i vojsci za doprinos u Prvom svjetskom ratu, a prema ocjeni Dačića to je “vjerovatno i najdirljiviji momenat u srpsko-američkim odnosima”.
Dačić je da se, osim srpske, na Bijeloj kući vijorila samo još francuska zastava i to na godišnjicu pada Bastilje 1920. godine.
On je dodao da je činjenica što je Pupin lično poznavao američku delegaciju pomogla predstavnicima Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca u pregovorima u Versaju o nekim od ključnih pitanja kao što su razgraničenje sa Rumunijom, zatim veoma teško i komplikovano pitanje Dalmacije i odnosa sa Italijom i pripajanje Bleda Kraljevini SHS.
Pupin je učinio mnogo da obezbijedi američku podršku Kraljevini Srbiji tokom Prvog svjetskog rata.
“NJegove aktivnosti bile su i diplomatske i političke, prikupljao je sredstva i medicinsku pomoć za Srbiju tokom Balkanskih ratova i Velikog rata. Založio je i svu imovinu kao garanciju za ratni kredit SAD koji je dala Kraljevini Srbiji za nabavku oružja u Prvom svetskom ratu”, dodao je on.
Ambasador SAD u Beogradu Entoni Godfri je u šali rekao – “on je naš, upozoravam vas”, prenose beogradski mediji.
Mihajlo Pupin /1858-1935/ rođen je u Idvoru, u Banatu. Četiri decenije bio je profesor na američkom Kolumbija univerzitetu. Za počasnog kozula Kraljevine Srbije promovisan je 1912. godine.
Imao je 34 patenta. Za knjigu “Od pašnjaka do naučenjaka” dobio je Pulicerovu nagradu.
Bio je oženjen Amerikankom, imali su jednu ćerku. Danas nema direktnih potomaka.
Sahranjen je na groblju u Bronksu.
/SRNA/
